wybierz 3 dowolne owady i dokładnie je opisz

wybierz 3 dowolne owady i dokładnie je opisz

Motyle, łuskoskrzydłe (Lepidoptera), rząd owadów liczący ponad 170 000 gatunków, podzielonych na 3 grupy: Microlepidoptera (motyle drobne, 90 000 gatunków w 21 rodzinach), Frenatae (ćmy, 64 000 gatunków w 28 rodzinach) i Jugatae (motyle dzienne, 16 000 gatunków w 15 rodzinach).

Dwie pary skrzydeł okrytych barwnymi łuskami. Przechodzą przeobrażenie zupełne. Larwy zwane gąsienicami są z reguły roślinożerne, postać dorosła posiada narządy gębowe gryzące (motyle drobne) lub ssące (wyższe grupy), co umożliwia żywienie się nektarem kwiatów lub sokiem owocowym.

Największe gatunki dzienne (afrykańskie i nowogwinejskie paziowate) osiągają rozpiętość skrzydeł ponad 25 cm, nocne zaś (indochińskie pawice i brazylijskie sówki) nawet do 30 cm. Największym europejskim motylem jest zmierzchnica trupia główka, o rozpiętości skrzydeł do 12 centymetrów. Najmniejszym przedstawicielem motyli jest pojawiająca się również w środkowej części Europy Nepticula microtheriella której skrzydła osiągaja rozpiętość około trzech milimetrów.

http://portalwiedzy.onet.pl/21883,,,,motyle,haslo.html





Mucha domowa (Musca domestica), owad zaliczany do rodziny muchowatych (Muscidae) z rzędu muchówek (Diptera), pospolity na całym świecie.

Większe od samców samice osiągają do 7,5 mm długości ciała. Ubarwienie szare w ciemne pręgi, czułki pierzasto zakończone, narządy gębowe typu liżącego. Z jaj, składanych przez samicę, rozwijają się larwy. Rozwój jaj jest uzależniony od temperatury, trwać może od kilku dni do kilku miesięcy. Odpowiednią temperaturę zapewniają rozkładające się szczątki, także fermentujący nawóz, gdzie samica najchętniej składa jaja. Wykluwające się larwy są białawe, linieją kilkakrotnie w ciągu okresu wzrostu.

Owady dorosłe żyją zazwyczaj 1-2 miesiące, choć okres zimowy mogą przetrwać w stanie diapauzy. Mucha domowa jest roznosicielem licznych zarazków chorobotwórczych. W ciągu sekundy wykonuje 330 uderzeń skrzydłami i przelatuje w tym czasie do 4 m.

http://portalwiedzy.onet.pl/16167,,,,mucha_domowa,haslo.html





Dżdżownice (Lumbricidae), rodzina pierścienic należących do gromady skąposzczetów. Wykazują wyraźną segmentację ciała. Ubarwienie zmienne, od żółtawego poprzez czerwone po niemal czarne. Występuje ok. 1500 gatunków. Długość ciała zwykle do 30 cm. Więksi bywają przedstawiciele spokrewnionych rodzin Megascolecidae (Megascolides australis z Australii może przekraczać 3 m długości) i Microchaetidae (największy okaz Microchaetus rappi z Afryki mierzył prawie 7 m).

Nocny tryb życia, żywią się szczątkami organicznymi wyszukiwanymi w glebie. Niestrawione resztki wydalane są w postaci tzw. koprolitów. Odgrywają ogromną rolę w użyźnianiu gleby, co odkrył K. Darwin.

W Polsce pospolitym przedstawicielem dżdżownic jest dżdżownica ziemna (Lumbricus terrestris). W kompoście można spotkać introdukowane czerwone dżdżownice kalifornijskie (Eisenia foetida). Ważnym rodzajem glebotwórczym jest też Allolobophora.

http://portalwiedzy.onet.pl/47539,,,,dzdzownice,haslo.html

Pszczoła (Apis) – rodzaj z rodziny pszczołowatych (Apidae).

Apis mają długość ciała od 7-8 mm do 16-18 mm. Ubarwienie o różnej intensywności - od jednolicie czarnego i ciemnobrązowego do żółtego i czerwonopomarańczowego. Skrzydła ich mają specyficzne użyłkowanie. Wyróżniają się charakterystycznym kształtem pólka radialnego na przednim skrzydle - ogranicza je zaokrąglona żyłka, która nieco odstaje od krawędzi skrzydła. Pszczoły widzą promieniowanie ultrafioletowe.

Wszystkie gatunki należące do rodzaju Apis żyją w zorganizowanych społeczeństwach. Budują one z czystego wosku pionowe plastry z obustronnie ułożonymi komórkami, służącymi do wychowu czerwiu i przechowywania pokarmu. Osobniki dorosłe i larwy odżywiają się nektarem, spadzią oraz pyłkiem kwiatowym. Zakładają duże kolonie (rodziny pszczele), zależnie od gatunku liczące od kilku do 20-80 tysięcy osobników. Życie rodzin jest koordynowane za pośrednictwem feromonów, regularnych zmian aktywności gruczołów, porozumiewania się za pomocą tańców i wydawania dźwięków. Występuje tu polimorfizm i polietyzm wiekowy. Doskonale wypracowały sposób regulacji temperatury w gnieździe, co pozwala rodzinom pszczelim na uniezależnienie się w dużej mierze od warunków zewnętrznych, dzięki czemu w klimacie chłodnym mogą przeżyć długie i surowe zimy całe kolonie, a nie tylko pojedyncze osobniki w stanie hibernacji, jak np. u trzmieli.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Pszczo%C5%82a

Osa (Vespula) – rodzaj owadów charakteryzujący się kontrastowym ubarwieniem, zazwyczaj żółto-czarnym, oraz posiadaniem żądła stanowiącego naturalną broń w razie zagrożenia, a także ułatwiającego uśmiercenie ofiary. Osy osiągają do 25 mm długości ciała.

Żyją w gromadach, zakładając gniazda przeważnie kulistego kształtu, z szarej masy przypominającej papier, uzyskiwanej w wyniku przeżuwania drewna, mieszanego następnie ze śliną. Wewnątrz gniazda znajduje się plaster zawierający złożone przez królową jaja, otoczony licznymi powłokami masy papierowej zapewniającymi ochronę przed zimnem rozwijającym się jajom, a następnie larwom.

Stała temperatura oraz wilgotność potrzebna do rozwoju larw utrzymywana jest we wnętrzu gniazda dzięki izolacyjnemu działaniu jego ścian. Również otwór wejściowy jest niewielki, umożliwiający wejście lub wyjście jednemu owadowi. Osy zakładają gniazda w miejscach zacisznych – pod okapami dachów, na strychach, w rozpadlinach, a nawet w ziemi, skąd robotnice usuwają nawet niewielkie kamyki, aby umożliwić rozbudowę gniazda.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Osa

Turkuć podjadek, turkuć pospolity (Gryllotalpa gryllotalpa) – gatunek owada prostoskrzydłego z rodziny turkuciowatych (Gryllotalpidae), jeden z największych owadów w Polsce. Dobrze przystosowany do życia w ziemi, gdzie spędza większość czasu. Larwy identyczne jak imago, ale początkowo bezskrzydłe, a później z krótszymi skrzydłami. Samica opiekuje się jajami, a początkowo młodymi. Owad wszystkożerny, dożywający dwóch do czterech lat.Ciało o ciemnobrązowym lub brunatnorudawym ubarwieniu, masywne, wydłużone, z silnie rozwiniętym przedpleczem, długimi przysadkami odwłokowymi i stosunkowo krótkimi tylnymi nogami. Przednie odnóża silne, grzebiące, łopatowate, zaopatrzone w kolce – służą do poruszania się pod ziemią, rozgrzebywania piasku i budowy korytarzy. U osobników obu płci obecny jest aparat strydulacyjny.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Turku%C4%87_podjadek