Dlaczego świetliki świecą?

Co jest przyczyną świecenia świetlików?

Świetlikowate, robaczki świętojańskie (Lampyridae) – rodzina z rzędu chrząszczy. Liczy ok. 2000 gatunków żyjących na roślinności na terenach zadrzewionych.

Wiele gatunków świetlikowatych przywabia partnera błyskami światła, charakterystycznymi dla danego gatunku i wytwarzanymi przez specjalne narządy w odwłoku (bioluminescencja). Światło to jest zimnozielonej barwy. Niektóre samice naśladują błyski spokrewnionych gatunków i zjadają przywabione w ten sposób samce.

Długość ciała świetlikowatych wynosi 0,5-3 cm. Samce mają zazwyczaj w pełni wykształcone skrzydła, podczas gdy samice są bezskrzydłe i wyglądem przypominają larwy. Larwy zjadają małe ślimaki i inne bezkręgowce. Wiele dorosłych osobników żywi się nektarem lub kroplami rosy, chociaż niektóre są drapieżnikami.

Każdy gatunek świetlika świeci w nieco inny sposób. Różnice te występują także w ramach gatunku. Za pomocą błysków samce wabią samice własnego gatunku. Dokładnie odmierzonym czasem błyśnięć samce świetlików "ogłaszają" się, a pozostające na ziemi samice "odbłyskują", pokazując zainteresowanie danym osobnikiem.

Sara Lewis z Tufts University w Bostonie i jej współpracownicy zauważyli, że u niektórych samców świetlików (Photinus ignitus) błyski trwają dłużej niż u innych. Doświadczenie z diodami pozwoliło stwierdzić, że samice najbardziej interesują się błyskami trwającymi jak najdłużej. Uważne badania doprowadziły do wniosku, że owady błyskające najdłużej, odnoszą największe sukcesy godowe. Inaczej mówiąc - samice, z którymi kopulują, mają największą ilość potomstwa.