Kim był Jan Chrzciciel?

Kim był Jan Chrzciciel?

Jan Chrzciciel, syn Zachariasza i Elżbiety, zwiastun Jezusa. Oboje rodzice Jana pochodzili z kapłańskiego domu Aarona. Zachariasz był kapłanem z oddziału Abijasza (Łk 1:5, 6).
Jan spędził pierwsze lata życia w górzystej Judei, gdzie mieszkali jego rodzice. ‛Rósł i nabierał sił w duchu. I pozostawał na pustyniach aż do dnia, gdy się otwarcie pokazał Izraelowi’ (Łk 1:39, 80). Jak podaje Łukasz, Jan rozpoczął swą służbę w 15 roku rządów Tyberiusza Cezara. Miał wtedy ok. 30 lat. Chociaż nigdzie nie zaznaczono, że usługiwał w świątyni, kapłan w tym wieku mógł podjąć pełnię obowiązków (Lb 4:2, 3). August umarł 17 sierpnia 14 r. n.e., a Tyberiusz otrzymał od senatu rzymskiego władzę 15 września, wobec tego 15 rok jego panowania biegł od późnego lata r. 28 do sierpnia lub września r. 29. Ponieważ Jezus (także w wieku ok. 30 lat) stawił się do chrztu jesienią, więc Jan — pół roku starszy — rozpoczął swą służbę najprawdopodobniej wiosną 29 r. (Łk 3:1-3, 23).
Jan zaczął głosić na Pustkowiu Judejskim i nawoływał: „Okazujcie skruchę, bo przybliżyło się królestwo niebios” (Mt 3:1, 2). Podobnie jak prorok Eliasz, nosił szatę z sierści wielbłądziej i skórzany pas wokół lędźwi. Żywił się szarańczą i dzikim miodem (2Kl 1:8; Mt 3:4; Mk 1:6). Ponieważ był nauczycielem, uczniowie nazywali go „Rabbi” (Jn 3:26).