Jakie są przystosowania do pasożytnictwa?

Jakie są przystosowania do pasożytnictwa?

Żywicielami lub gospodarzami pasożytów są organizmy innych gatunków. Każdy rodzaj pasożytnictwa wymaga przystosowania się pasożyta do odmiennego środowiska życia lub specyficznych cech gospodarza.

Pasożyty zewnętrzne wykształciły mechanizmy przyczepiania się do ciała żywiciela. Wysoki stopień przystosowania jest szczególnie widoczny u pasożytów wewnętrznych. Są to często zwierzęta o znacznie uproszczonej budowie: brak narządów ruchu, zanikający przewód pokarmowy, odporność na działanie enzymów trawiennych u pasożytów jelitowych, czy odporne na działanie układu odpornościowego żywiciela antygeny powierzchniowe u pasożytów krwi[2]. Funkcje chłonne jelita przejęła u nich powierzchnia ciała[10]. Trudności związane z zamknięciem cyklu życiowego (przegęszczenie wewnątrz ciała żywiciela, konieczność jego opuszczenia) rekompensuje duża rozrodczość i wykorzystanie żywiciela pośredniego.

Wiele gatunków pasożytów wykazuje różne formy specjalizacji pokarmowej (np. hematofagi)[10]. W zależności od kręgu żywicieli wyróżnia się pasożyty[9]:

* monokseniczne – wykorzystują tylko jeden gatunek,
* stenokseniczne – dwa lub kilka spokrewnionych gatunków,
* oligokseniczne – kilka niespokrewnionych gatunków żywicieli.

Niektóre pasożyty mogą wywoływać zmiany zachowania swoich żywicieli (poprzez zmiany hormonalne), a nawet zmianę ekspresji genów[

http://pl.wikipedia.org/wiki/Paso%C5%BCytnictwo