język polski zadanie.

Przedstaw opis nabożeństwa.
Z czyjego punktu widzenia jest ono pokazane ?

To ma być z lektóry ,,chłopi" tom 1

W kościele podczas nabożeństw obowiązywała taka sama hierarchia ja w życiu społecznym wyznaczana statusem majątkowy,. Co świadczy o obustronnych wpływach kościoła i kultury wiejskiej. Niedzielę świętowano uroczyście i nieodwołalnie. Ten jeden dzień w tygodniu praca nie była najważniejsza, robiono tylko to , co było absolutnie konieczne, nawet parobkowie nie byli w ten dzień poganiani do roboty. W niedzielę każdy zakładał swój odświętny stój, najlepszy jaki posiadał, najlepiej barwny, zdobiony cekinami i wstążkami i udawał się do kościoła. Kazanie stanowiło istotny punkt nabożeństwa i było kierowane do wiernych czasem bardzo bezpośrednio, ksiądz często poruszał bieżące sprawy wsi, nakazując zaniechanie jakichś waśni czy zatargów. Uroczystości kościelne, szczególne takie jak odpust, świętowano z właściwym dla wsi rozmachem. Śpiewano bardzo głośno, lubowano się w wystawnych procesjach i symbolicznych aktach. Wiara potrzebowała zewnętrznych form obrzędowych. Dni świąteczne były tez okazja dla żebraków, ponieważ przy takich uroczystościach ludzie stawali się hojniejsi. Chrześcijański obrządek łączył się, mimo sprzeciwów księdza z pradawnymi praktykami pogańskimi, i tak w dzień zaduszny, po oficjalnych obrzędach kościelnych, wielu mieszkańców zanosiło na groby bliskich jedzenie, dla pragnących dusz.

Odświętnie spędzano tez resztę dnia, w święta należało zjeść uroczysty obiad, najlepiej z mięsem, choć oczywiście nie wszyscy mogli sobie na to pozwolić. Przy jedzeniu, szczególnie przy tych uroczystych okazjach również obowiązywały zasady dobrego wychowania. Nie należało jeść zachłannie choć w dobrym tonie było spróbować wszystkich podanych potraw. Po zaspokojeniu pierwszego głodu rozpoczynano rozmowy, rozmawiali gównie starsi. W czasie codziennych posiłków obowiązywała ścisła hierarchia i sprawiedliwy podział jedzenia. W niedziele ograniczano się do niezbędnych zajęć, czy6li na przykład karmienia zwierząt, czy jakichś nagłych sytuacji, które mogłyby zniweczyć plony, ale unikano pracy fizycznej, by nie budzić gniewu Bożego. Spotykano się wiec z sąsiadami, rozmawiano, spacerowano po polach, ciesząc oko plonami, doglądając upraw. Pod wieczór chłopi schodzili się do karczmy, w zależności od pory roku bawiono się huczni z tańcami lub tylko przy rozmowach. Karczma była miejscem rozrywki i załatwiania interesów. Jedni pili, podawane przez karczmarza piwo lub wódkę "byle przystojnie i bez obrazy boskiej ..." , inni tylko rozmawiali, cieszyli się chwila wytchnienia i okazja spotkania z innymi w wesołej na ogół atmosferze. Młodzi najczęściej tańczyli, raźno i z przytupem. Oczywiście, zdarzały się tez awantury, bójki i kłótnie.

http://www.bryk.pl/teksty/liceum/j%C4%99zyk_polski/m%C5%82oda_polska/2739-%C5%BCycie_obrz%C4%99dowe_wsi_zwi%C4%85zane_z_por%C4%85_jesienn%C4%85_na_podstawie_informacji_zawartych_w_powie%C5%9Bci_stanis%C5%82awa_w%C5%82adys%C5%82awa_reymonta_pt_ch%C5%82opi.html