Metodyka nauczania

Metoda audiolingwalna. Na czym polega?

Jest to metoda uczenia języków obcych, której cechy charakterystyczne to:

- uczenie się słownictwa w kontekście,
- brak wyjaśnień gramatycznych (gramatyka uczona metodą indukcyjną),
- zapamiętywanie całych fraz i zdań,
- ograniczenie do minimum języka ojczystego.

Podstawowym celem tej metody jest nabycie przez uczniów kompetencji komunikatywnej.

Opracowane na podstawie http://www.tlumaczenia-angielski.info/metodyka/audiolingual.htm

Metoda audiolingwalna, która powstała w czasie II wojny światowej w Stanach Zjednoczonych / stąd czasami nazywana metodą wojskową/, została opracowana na potrzeby żołnierzy i szybko została uznana za skuteczny sposób uczenia się. Jest to w zasadzie pierwsza naukowa metoda nauczania języków obcych, oparta na behawioryźmie.

Głównym celem w tej metodzie nauczania to wykształcenie nawyków językowych w sposób mechaniczny, nierefleksyjny, poprzez wielokrotne powtarzanie

( tzw. drilling=dryl językowy ), zapamiętywanie i utrwalanie danego materiału językowego. Istotnym elementem w tej metodzie jest relacja między bodźcem a reakcją oraz pochwała nauczyciela, jeśli reakcja uczącego się jest właściwa. Błędy językowe były zwalczane, tak więc uczący się byli zawsze poprawiani, po to, aby nie dopuścić do tworzenia się błędnych nawyków. W przeciwieństwie do metody gramatyczno-tłumaczeniowej zbędne tu były tłumaczenia czy analiza gramatyczna, ponieważ język ma być przyswajany nierefleksyjnie, pamięciowo, poprzez wielokrotne powtarzanie oraz odgrywanie scenek dialogowych.

Sprawności na które metoda audiolingwalna kładła nacisk to sprawność słuchania przede wszystkim, która po wielu ćwiczeniach uruchamiała sprawność mówienia, następnie czytania i pisania/ w tej kolejności/

Metoda audiolingwalna jest ważną i przełomową metodą w historii nauczania języków obcych, ponieważ jej założenia miały podstawy w najnowszych wówczas ( koniec lat 50tych) badaniach psychologicznych/behawioryzm Skinnera/ oraz lingwistyce strukturalnej/Leonard Bloomfield w USA/.

Do dzisiaj jest wykorzystywana z powodzeniem w tych fazach lekcji, kiedy nowy materiał, gramatyczny czy leksykalny jest wprowadzany i utrwalany poprzez wiele ćwiczeń kontrolowanych, wspomniany tzw. drills/dryl językowy/, które w konsekwencji prowadzą do opanowania sprawności mówienia, automatyzowania struktur językowych w umysłach uczących się. Unikanie analizy gramatyki, wprowadzanie nowych struktur gramatycznych w sposób nieuświadomiony przez uczących się, czyli tzw, nauczanie indukcyjne, dzisiaj tak bardzo popularne wśród dobrze umotywowanej rzeszy uczących się, a także w nauczaniu dzieci, tzw. grupy YLs, które przecież nie są zdolne do analizy języka, ale świetnie przyswajają go za pomocą technik zaczerpniętych z metody audiolingwalnej. W dzisiejszej dobie wykorzystujemy różnorodne środki audio-wizualne jako bodźce tak popularne w tej metodzie. Tak jak wtedy, staramy się zminimalizować obecność języka ojczystego na lekcjach języka obcego, nagradzać dobre reakcje językowe, tak, aby uczący się osiągnął cel.

Aby zobrazować ten główny element metody audiolingwalnej.,poproszę państwa o powtarzanie za mną:

-How are you today?

-Frightfully well, thank you.


http://www.nkjo-legnica.oswiata.org.pl/data/forum/metody_naucz.htm

Metoda audiolingwalna

Metoda audiolingwalna (z ang. Audio-lingual, czyli audiojęzykowa), jest systemem nauczania opartym głównie na słownych powtórzeniach pewnych wyrażeń i struktur gramatycznych, dzięki którym trudne pojęcia są łatwiej zapamiętywane. W tej metodzie słownictwo jest zazwyczaj podawane w minimalnych ilościach, takich by można było z nich bez problemu korzystać podczas kolejnych ćwiczeń.

Słowo-klucz w tym systemie to powtarzanie. Przez całą lekcję uczniowie powtarzają za sobą lub za nauczycielem kolejne zdania, przekształcają je na zadany im sposób i lekko zmieniają, o ile jest taka potrzeba. Na początku lekcji ćwiczenia są bardzo proste, by pod sam koniec dojść do wyższego stopnia ich skomplikowania. Przykładowe ćwiczenie z zastosowania tej metody może wyglądać tak:

Nauczyciel: (pokazuje na książkę)

Uczniowie: This is a book.

Nauczyciel: Is this a book?

Uczniowie: Yes, this is a book.

Nauczyciel: (pokazuje na długopis) Is this a book?

Uczniowie: No, this is a pen.

Nauczyciel: (pokazuje na linijkę na stoliku obok) Is that a ruler?

Uczniowie: Yes, that is a ruler.

Itd.

Metoda ta kładzie też duży nacisk na opinie, jakie nauczyciel wyraża o postępach uczniów. Postępy te są komentowane pozytywnie lub negatywnie, lecz zawsze w sposób bezosobowy.

System audiolingwalny jest doskonałym sposobem na nauczanie początkowe języka angielskiego, szczególnie u małych dzieci które nie dysponują zbyt dużym zasobem słownictwa. Dzieci uwielbiają powtarzać, śpiewać piosenki i bawić się wskazując na różne zachowania i przedmioty. Zmusza do kreatywnego myślenia i łączenia różnych zależności oraz własnoręcznego formowania prostych zasad gramatycznych, które będą potrzebne w późniejszym toku nauczania. U osób starszych lub też na wyższym poziomie zaawansowania metoda audiolingwalna może nie spełnić swojego zadania jako zbyt prosta i zbyt monotonna, choć mimo wszystko jako metoda dodatkowa na zajęciach jest bardzo skutecznym sposobem nauki.

http://naukangielskiego.com.pl/metody-nauki-jezykow-obcych/metoda-audiolingwalna/