Honia3
Odpowiedzi: 885
Wiarygodność: 76% |
Nazwa siarki pochodzi z sanskrytu: sira - jasnożółty.
Siarka jest pozbawionym smaku, zapachu, żółtawym niemetalicznym pierwiastkiem. Pierwiastek ten wymieniany jest w dziełach starożytności i w Biblii.
Z powodu łatwopalności uznawano ją w alchemii za niezbędny składnik procesu spalania. Siarka wykazuje silną tendencję do tworzenia łańcuchów oraz pierścieni. Jej pary są często kilku (8, 6, 4, 2) atomowe i dopiero w wyższych temperaturach rozpadają się na pojedyncze atomy. Siarka występuje w wielu odmianach alotropowych, jest nierozpuszczalna w wodzie, ale krystaliczne formy są rozpuszczalne w siarczku węgla (CS2). Bardzo ciekawe efekty obserwuje się podczas topnienia i krzepnięcia tego niemetalu. Podczas tych przemian fazowych siarka przechodzi przez kilka odmian alotropowych o różnych właściwościach, a po stopieniu krzepnie inną drogą, nie będącą dokładnym odwróceniem procesu topnienia.
Pierwiastek ten występuje na kilku stopniach utlenienia (-2, +4, +6) i tworzy wiele związków o praktycznym znaczeniu. Najważniejsze z nich to bezbarwny, toksyczny, o charakterystycznym zapachu zgniłych jaj siarkowodór (H2S), kwas siarkowy (H2SO4), kwas tiosiarkowy (H2S2O3), ich sole, tlenki siarki (SO3, SO2) i siarczki. Tlenki siarki, uwalniane w procesie spalania węgla i pochodnych ropy, są wielkim zagrożeniem dla środowiska naturalnego. Z wodą zawartą w powietrzu tworzą kwasy siarkowe, które opadają na ziemię w postaci tzw. kwaśnego deszczu, niszcząc rośliny i przyspieszając erozję budynków.
Występowanie: Pierwiastek ten występuje w przyrodzie zarówno w związkach (siarczki, siarczany), jak i w stanie wolnym. Ponieważ jest ważnym składnikiem białek roślinnych i zwierzęcych, występuje w paliwach kopalnych będących pokładami obumarłych tkanek (węgiel kamienny - S, ropa naftowa - H2S). Jedne z największych złóż siarki znajdują się w Polsce, w okolicach Tarnobrzegu. Występuje także w meteorach. Zawartość w skorupie ziemskiej - 0,026% wagowego.
Otrzymywanie: Występującą w przyrodzie siarkę wydobywa się albo przez metody odkrywkowe, lub też poprzez wytopienie jej z wydobytej skały. Inną metodą jest wytopienie siarki jeszcze pod ziemią za pomocą przegrzanej pary wodnej i wytłoczenie jej sprężonym powietrzem. Duże znaczenie ma także pozyskiwanie siarki z siarkowodoru, występującego w paliwach gazowych. Siarkę można także otrzymać z dwutlenku siarki redukując ją np. tlenkiem węgla lub koksem.
Wykorzystanie: Wielkie ilości siarki i jej związków wykorzystuje się do produkcji dwusiarczku węgla i kwasu siarkowego (VI). Używana jest do wulkanizacji kauczuku (nadawanie elastyczności), jako składnik zapałek, ogni szfucznych i prochu. Bardzo ważna jest także dla wszystkich organizmów żywych jako składnik białek. Wykorzystywana jest również do produkcji barwników, jako specjalistyczny cement i do leczenia chorób skóry. Kwas siarkowy (H2S04) to jeden z podstawowych surowców przemysłu chemicznego, znajduje zastosowanie m.in. w syntezie innych związków (utleniacz) oraz jako stężony roztwór wodny, do osuszania gazów (wiązanie pary wodnej). Tiosiarczan sodu (Na2S2O3.5H2O) jest tzw. utrwalaczem w fotografice. Siarkowodór, silny reduktor, używany jest w chemii analitycznej. Halogenki siarki -dekafluorek (S2F10) i tetrafluorek siarki (SF4) są środkami fluorującymi. Dwutlenek siarki stosowany jest do odkażania
http://www.republika.pl/ewamalecka/elements/s.htm |